Odporność ogniowa

Odporność ogniowa^[a], ognioodporność (niepoprawnie: ogniotrwałość) – zdolność elementu budynku do spełnienia określonych wymagań podczas pożaru. Miarą odporności ogniowej jest, wyrażony w minutach, czas od rozpoczęcia pożaru do osiągnięcia przez element budynku jednego z trzech kryteriów granicznych^[1]:

nośności ogniowej (R) – element przestaje spełniać swoją funkcję nośną, wskutek zniszczenia mechanicznego, utraty stateczności, przekroczenia granicznych wartości przemieszczeń lub odkształceń
szczelności ogniowej (E) – element przestaje spełniać swoją funkcję oddzielającą wskutek pojawienia się na powierzchni nienagrzewanej płomieni, powstania pęknięć lub szczelin o wymiarach przekraczających wartości graniczne, przez które przenikają płomienie lub gazy, albo element odpada od konstrukcji
izolacyjności ogniowej (I) – element przestaje spełniać funkcję oddzielania wskutek przekroczenia temperatury granicznej na powierzchni nienagrzewanej.

Kryteria uzupełniające odporności ogniowej:

przepuszczalność promieniowania (W)
odporność mechaniczna (M)
samozamykalność (C)
ograniczenie rozprzestrzeniania się dymu (S)

Klasy odporności ogniowej

Ognioodporność poszczególnych elementów budynku charakteryzują dwa lub trzy kryteria – nośność ogniowa R, szczelność ogniowa E, izolacyjność ogniowa I – określone w minutach, na przykład REI120 lub EI30.

Uwagi

↑ Terminu „odporność ogniowa” często używa się zamiennie z terminem „odporność pożarowa”, jednak według rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, pierwszy odnosi się do elementów budynku, natomiast drugi do budynku jako całości.

Przypisy

↑ Obwieszczenie Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 8 kwietnia 2019 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Rozdział 2. Odporność pożarowa budynków. (Dz.U. z 2022 r. poz. 1225)

[1] Terminu „odporność ogniowa” często używa się zamiennie z terminem „odporność pożarowa”, jednak według rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, pierwszy odnosi się do elementów budynku, natomiast drugi do budynku jako całości.

[2] Obwieszczenie Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 8 kwietnia 2019 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Rozdział 2. Odporność pożarowa budynków. (Dz.U. z 2022 r. poz. 1225)

[a]

[1]